Vietnam'da beni zorlayan şeylerden ilk ikisi
" Doğa ve Bulut" oldu diyebilirim :)
"Doğa" kısmını ve başıma gelenleri sonraki yazılarıma saklıyorum.
Neden "Bulut" derseniz de hemen açıklayayım.
Bulut'un en enerjik ve en meraklı döneminde buraya geldik . Sevgili "neden,nasıl,niye" soru fabrikası ile bu kadar değişik bir ülkede olmak gerçekten son derece sabır, enerji ve yaratıcılık gerektiriyor. Çoğu zaman kendimi çok yetersiz hissetsemde soruları karşısında, zaman zaman da inanılmaz komik olaylar yaşıyoruz.
Bulut'la burada yaşadıklarımızı , yaptıklarımızı eminim bir kaç sene sonra hatırlamayacağız. (Çünkü her geçen gün yeni bir şeyler yaşıyoruz) Unutmaya kıyamayacağımız bu anılarımızı buradan paylaşmayı, bir yerlerde kalıcılaştırmayı istedim. Hem hep birlikte gülmek, hem de evde ufaklıklarla neler yapabilirimi düşünen annelere nacizade bir kaç fikir vermek için.
( Karşılıklı fikir alışverişleri ile belki bu afacanlar biraz oyalanabilir,evde eğlenebilirler)
.....
Bulut'la yaptığımız sabah aktivitelerinden biri ile başlıyorum.
Biz Bulut'la evimizin yakınlarında akşamları yürüğüşe çıkıyoruz. Elimizde poşetlerimiz yaprak, sopa topluyoruz. Önceleri hiç bir amacımız yoktu, sadece topluyor, gelince de çöpe atarken tartışıyorduk. Çünkü Bulut'un sopa dedikleri,çoğu zaman "sopa" olmuyor ve parçaları tüm eve dökülüyordu :)
Sonra topladıklarımız ile biraz zaman geçirirsek belki onlardan daha kolay vazgeçer diye düşündüm.
Sanırım başarılı da oldum :)
Bulut'un buradaki en sevdiği agacın yaprakları ve biraz oyun hamuru ile tavuskuşu yapmaya hazır mısınız ?
İlk olarak çeşitli renklerde irili ufaklı toplar yaparak başladık işe.
Bulut bu işi çok sevdi.
Hem kolay olması hem de yaptıklarının çok çabuk çoğalması onu çok mutlu etti.
Sanırım bütün çocuklarda aynı şey var. Verilen "gerçek" görevleri çok önemsiyorlar.
(Ben işe başlarken bu topların tavuskuşu için çok önemli olduğunu ve bunlar olmadan tavuskuşunun gerçek bir tavuskuşu olmayacağını söylemiştim )
Gördüğünüz bu minik topları öyle bir ciddiyetle yaptı ki, elindeki oyun hamurlarını görmeseniz NASA'da çalıştığını zannedebilirsiniz :)
Ben de kendi adıma onların fotoğraflarını çekmeyi sevdim.
Fırsatım olduğu ilk zamanda ben de kendim için bol bol bunlardan yapacağım :)
Konuya döneyim...toplarımızı yapma işimiz bitince tavuskuşunun gövdesini yaptı(k), yapraklarımızı büyük bir özenle gövdeye yerleştirdik.
ve sonra sıra toplarımızı biçimlendirmeye, tavuskuşunnun tüyleri üzerindeki desenleri yapmaya geldi
Bulut bu bölümden biraz sıkıldı
veya yaptılarını tekrar şekillendirmeme bozuldu :)
İlgisini çekmek için biraz motive etmem gerekti.
Ona göre daha güçsüz olduğum (erkek çocuğu olanlar daha iyi anlamıştır) için oyun hamurlarını birbirine bastırma işlemi sırasında onun güçlü parmaklarına ihtiyacımız vardı
ve Bulut tavuskuşunun tüylerindeki desenleri bu motivasyonla tek tek birbirine yapıştırdı :)
Son olarak da yaptıklarımızı yapraklarımıza yapıştırarak
tavuskuşumuzu tamamladık.
Renkler , desenlerin yoğunluğu çocuğun sabrına ve ilgisine göre değişir mutlaka.
Bizim sabrımız bu kadarına yetti :)
Sonrada "ben tavuskuşunu uçurayım" diyerek
uzuuun uğraşlar sonucu yaptığımız tavuskuşumuzu 3 dakikada tanınmaz hale getirdi:)
Geriye kalan pek bir şey olmasa da birlikte güzel zaman geçirmiş olduk.
Bir de unutmadan... ben tüm hafta evin çeşitli yerlerine yapışan yaptığımız minik topları topladım :)
No comments:
Post a Comment