Sonunda yeni bir işle atölyeye tekrar başlayabildim.Ne kadar mutlu olduğum sanırım anlaşılıyor fotoğraftan..
( Fotoğraf, seramiğe yeni başlayan arkadaşım Harika'ya ait. Buradan tekrar teşekkürler..)
İş arkadaşım Nihan'la (ki kendisinin blogunu ziyaret etmenizi şiddetle tavsiye ederim) öğle tatillerimizde fotoğraf çekmeye karar vermiştik. Bazen insan saatlerce dolaşır tek bir kare çekemez, bazen ise konu sizin önünüze çıkıverir. İşte bu ufak kız ve kardeşleri bizi gezdiğimiz sokakların birinde bekliyordu. Köpükler ellerinde bize ve makinelerimize baktılar şaşkın şaşkın. İnsan üzerlerinde hava şartlarına ve bedenlerine uygun giysiler, ellerinde ise istedikleri oyuncaklar olmalı diye düşünmeden edemiyordu . O akşam eve gittiğimde ise seramikten fotoğrafını çektiğim çocukları çalışmaya karar verdim. Ama güzel giysilerle ve renkli oyuncaklarıyla. En azından insan onlara hayal dünyasında birşeyler verebilmek istiyor..
Çalışmamda şamutlu çamur kullandım. Elime ilk çamur aldığımdan beri kızımın elinde büyük bir şeker olmasını hayal ettim..
Büyük ihtimalle büyük kardeşlerinin eski giysilerini giyen bu sevimli kız çocuğuna, fırfırlı kabarık bir elbise nasıl da yakışırdı...
İşte kızımın son hali... Şimdi yavaş yavaş kurumakta ve sihirli fırına girmek için heyecanla sırasını beklemekte. Bense ona küçük süprizler hazırlamakla meşgulüm..
At last i started to work again and i was very happy ( you can easily understand my happiness from my photo which was taken by my friend Harika)
www.fotografbalosu.blogspot.com) They were playing games on the street with their dirty and big clothes which may belong to their older sisters. 
