Gururla söyleyebilirim eski kafalıyım.
Elimden geldiğince kullansamda yeni teknolojileri
kalbim eskilerdedir her zaman.
Yeni çıkan bir kitaba göz atmanın,kokusunu içine çekmenin,
kitapçılarda dolaşmanın,arkadaşlar arasında kitap alışverişinin keyfini verebilecek
teknolojik bir yenilik yok henüz.
Aynı şey fotoğraflar için de geçerli bence.
Eskiden ne güzel çeker, bastırır,arkasına tarih atar albüme yerleştirir
ara ara da bakardık.
Şimdi ise çektiğimizi anında ekrandan görüp, hevesimizi alıp bilgisayarımızda bir klasöre depolayıp unutuyoruz.
Bakması bile zevli değil bence, hızlı hızlı bak bak geç !
İşte bundan dolayı fotoğraflarıma dokunmak,onları günlük hayatımın bir parçası yapabilmek çok hoşuma gidiyor.
Baktıkça, dokundukça kullandıkça eskiyorlar, yaşadıklarımızın izleri çıkıyor.
Belki arkalarına acele acele telefon numarası, adres not alıyoruz, belki sevdiğimiz birine bir not yazıyoruz, belki hızlıca bir yerlere iliştirmekten buruşturuyoruz ama sanki kişiselleştiriyor, hayat katıyoruz ve sanki daha bir seviyoruz bilgisayarlarımızdaki görüntülerden
bilmiyorum siz ne düşünüyorsunuz ?
Yazdıklarıma çektiklerime döndüm tekrar baktım da
süper gözüküyor imajım
boş zamanlarım derya deniz ve ben deliler gibi okuyorum
okuduklarımı üst üste koyuyorum
vay be !
kıskandım kendimi gerçekten.
Bir de kamera arkasına bakalım isterseniz
Şaka bir yana hem bugünlerimin bir anısı olsun, hem öğrencilik günlerimizin kesme – yapıştırma aktivitelerine tekrar döneyim diye çektiğim fotoğraflarımda kitap ayraçları, kartpostallar, hediye kartları yapmaya başladım.
Hepsinin çağı kapanmak üzere olsa da ben fotoğraflarıma dokunmayı, onları sevdiklerimle paylaşmayı çok sevdim. Bu üç ayda yaptıklarımı ve bundan sonra yapacaklarımı yeni sayfam “blueZ prints” de görebilirsiniz. Umarım siz de beğenirsiniz.
Herkese mutlu haftasonları..
….
Although i’ve tried to follow new Technologies, I can say it proudly that i like oldies more than newthings.
There is not any technological innovation which can give us enjoy of touching the new book, smelling
their papers, walking in bookstores and exchanging books between friends.
I think it is also same for photography. We used to take pictures, print and place them into photo
albums and used to look but nowadays we take pictures,and instantaneously see them on the camera
screen and save them in a folder and then forget them.
This is my reason why i want to make my pictures touchable and make them part of daily life…
We may write phone number, addreses behind them, take some notes for our friends and get them
older easily but they are more personal and real than images saved on our computers.
I do not know what do you think about this?
I checked again what i wrote above. My image looks very intellectual ! I had lots of spare
time and read so much books. Wow ! In fact my real situation hidden in the last picture
Anyway…i’ve begun to make crafts, such as bookmarks,postcards, gift tags for our Vietnam
day memories and share them on my new page which is “blueZ prints” i hope you enjoy them.
Happy weekend !
2 comments:
Zeynep muthis! cok begendim. Fotograflari da cok begendim fikrini de. Ellerine salik. Harika bir fikir harika bir uygulama.
Bir de boyle yorumlar yazmayi sevmiyorum ama o araba tutan eller nedir o eller :)
yeniden ellerine saglik :)
Çok teşekkür ederim Gülçincim...
Tanışmasakda benzer yaşlardayız desene :)
Yaşı küçük bazı arkadaşlar neredeyse o ne diyecekler :))
ellerin sahibiyle birlikte sevgilerimizi gönderiyoruz sana...
Post a Comment