Ne olacak halimiz :)

Buraya geldiğimden beri gözüm hep motorlarda.

İlk haftalar bunun nedeni ezilme korkusuydu.

Caddeleri “gözümün önünden hayatım bir film şeridi gibi geçmeden” geçtiğimden beri de bu neden değişti.

artık nasıl fotoğraflarını çeksem, nereden işe başlasam diye düşünüp duruyorum.

Konu çok hızlı , renkli, ışıklı ve boool insanlı olunca

benim bu çalışma sürecimde uzadıkça uzuyor.

Sanmayın ki bu motorlarla ilgili ilk yazımın girişi.

Konum tamamen farklı.

Konu :

” ne olacak bu apartman çocuklarının hali ! “

dört duvar arasında büyüyen çocuklar ne kadar çok şeyi ıskalıyor hayatta.

ve ne kadar acınası oluyor halleri semt pazarlarında.

pazar demişken aklıma geldi

anlatayımda gülün

pazartesi pazartesi..

…………..

pazara gitmişim salatalık malzeme alacağım.

yemesini çok sevdiğimden pazardan salatalık bir şeyler almasını çok severim.

mis gibi naneler, fesleğenler,

çeşit çeşit maydanozlar,

REYHANlar…

gittim her zaman gittiğim tezgahın başına

söylüyorum istediklerimi elimle göstere göstere..

konuya hakimim ya, direkt işaret ediyorum.

(mesela karalahana veya pazı alırken bunu yapmam, elimle dairesel bir hareket yaparak gösteririm tezgahı ki bu yaşa gelipte hala ikisini karıştırdığım anlaşılmasın diye)

pazarcı amcaya seslendim

“….ben şu reyhandan da 1 demet alayım…. “

ve aldığım yanıt hala kulağımdadır.

“kızım  reyhan izinde, 2 ay sonra gelecek”

!!!!!!!!!!!!!!!!!

o zaman çok sinirlenmiştim ama sonrasında hatırladıkça çok güldüm.

sizde gülün istedim.

bunları bana ne hatırlattı ve size niye anlattım derseniz de

işte konunun “çıkış” noktası da budur ;

ben o reyhanları hayatımda bir kere kendim toplamış olsaydım

hiç başkalarıyla karıştırırmıydım )

Hepinize iyi haftalar..