Sıcak bir günde
Çukurcuma'ya tekrar gidelim,
bakış açımızı değiştirip tekrar gezelim istedik sokaklarını...
Daha karıştırmadığımız pek çok kilitli sandık vardı ne de olsa..
Bu sokaklarda dönemler birinin içine girmiş, pek çok zaman aynı anda yaşanıyor gibi..
Ve her eşya kendi dilinde anlatıyor sanki hikayesini..
Bu eski kitaplarda satırlarında olduğu kadar satır aralarında , kapağında, kıvrılmış sayfalarında da pek çok hikaye gizli..
Sanırım bu kitapların en çok da satıcıları kıymetini biliyor...
Çukurcuma'daki her eski eşya konuşuyor, kendi hikayesini ele veriyorda,
sokaklarda gördüğünüz eski fotoğraf makinelerinden ise hiç çıt çıkmıyor..
sanki ona poz verenlerin yüzlerine kondurdukları yalancı gülümsemelere küsüp susmuşlar gibi..
Madem onlar susuyor ben tahmin etmeye çalışayım hikayesini :
orta yaşlı bir bayan acil bir fotoğrafa ihtiyaç duyar
(belki ölen kocasının aylığını bağlatabilmek, belki oğlunun yanına yurtdışına gidebilmek için..vs)
fotoğrafı çektirmiş ama ücretini doğru tahmin edememiş..
ve fotoğrafı almak için en son parasıyle birlikte kendi çantasını da bırakmak zorunda kalır...
Benim hikayesini anlattığım bayan 2. sıradaki ortadaki olsun..
diğer fotoğraflardakilerin hikayesini ise isterseniz siz yazın..
No comments:
Post a Comment