Wednesday, September 7, 2011

simdi okullu olduk..

bu gün değişik bir gün oldu bizim için..
biz kim miyiz ?
ben ve oğlum....

aslında her şey çok planlı başladı.. daha doğrusu ben öyle sanmışım...
içimize sinen bir anaokul bulduk...tatillerimizin bitişine göre başlama zamanına karar verdik..
ayıptır söylemesi hem oğlum  yeni aktiviteler yapacak..hem de o anaokulundayken ben kendime zaman ayıracağım diye seviniyordum...

Vee büyük gün geldi..
Bulut güzel bir başlangıç yaptı..okulunu sevmiş görünüyordu..hatta beni de 1 saatliğine öğretmeniyle birlikte 'bankaya yolladı' !!! 

Okulun pedagoğu ve öğretmeni sık sık tembih ettiler, hemen rahatlamayın diye.. ilk 1 ay çok kritikmiş. En güzel profil çizen uyumlu çocuklar bile 1 ay sonra 'sıkıldım gitmiyorum' diyebiliyorlarmış..

Ama olsun.. Bulut benim gitmeme izin vermişti ve ben 1 saat için özgürdüm ????? Şimdi gidecek kendime güzel bir kahve ısmarlayacak ve yeni başladığım kitabımı okuyamaya devam edecektim ????

Arkamdan kapı kapanıp da Bulut'un bana el sallamasını gördüğümde ise annelik ve özgürlük kavramının yanyana ne kadar komik durduğunu fark ettim...

Ben minik kuşumu bırakıp çekip gitmiş miydim..bir başına..tanımadığı bir yerde..tanımadığı öğretmenleriyle birlikte !!!!




Her şeye rağmen yola devam ettim..
Okulun bahçesinde çalıların en yoğun olduğu yerden ZoooM objektifimi çıkarıp komik duruma düşme pahasına oğlumun fotoğraflarını çektim.
Sonuçta ağlarsa hemen okuldan almak için somut kanıtlara ihtiyacım vardı..



Binbir türlü kurgudan sonra kendime kahve söylemeyi başardım..
Sonrası ise tüm annelerin tahmin edeceği gibi oldu....
Dışardan masamın görüntüsü böyleydi..




Bir kaç yudum alınmış kahve, dönüşte oğluma vereceğim özür dileme hediyesi şeker ve acil olarak beni okula çağırırlarsa diye sesi son seviyeye kadar açılmış telefonum..


Okumayı hayal ettiğim kitabımı ise eve döndüğümüzde çantamda anahtarımı ararken hatırladım.



Tek elim çocuk bezi, yedek giysilerle dolu çantamda anahtar arıyor, diğer elimde Bulut'un eli onu sokağa fırlamaması için zapetmeye çalışuıyorum..unutmadan kolumun altındada okuldan verilen balonu sıkıştırmışım....

Çok acınası bir görüntüm var eminim ama ben bugün bu esaretimi çok sevdiğimi öğrendim ....:))











2 comments:

Red Apple said...

Merhaba Zeynepcim,
Bayramdı tatildi derken bir süredir yazılarını okuyamamıştım. Bulutla çıktığınız bu yeni yolculuğun güzellikler getirmesini diliyorum.

zeynep said...

Çok teşekkürler Arzu'cum ve Hoşgeldiniz...
Bakalım zaman neler gösterecek-öğretecek bize :)