Haydarpaşa Garından son tren kalkarken ben de eskilerden bir yazımı tekrar yayınlamak istedim.
nedenini hiç düşünmedim ama ben Haydarpaşa Garını çok severim.
vapurla veya motorla önünden her geçişimde her ne yapıyorsam yapayım mutlaka başımı çevirir ona bakarım.
bazen boş boş, bazen hayran hayran, bazen mutlu bazen karamsar ...
bazen de bakar bir dilek tutarım.
gerçekleşen dileklerim de olmuştur ayrıca.
belki de buyüzden onun da beni sevdiğne inanırım.
bugün ise ben ilk defa Haydarpaşa Garına değil, ona bakanlara baktım..
Dertten kederden Ona bakamamak da varmış..
Karşısında oturup kanıksamakda,
Dışardan bakabilecek yabancılıktayken hiç farkında olmamakda varmış...
Bir de galiba Gençlikte de...
Yaşlılıkta da romantik bir seyir noktasıymış...
4 comments:
çok hüzünlü olmuş veda...
Bir sembol Haydarpaşa...yıllardır ayakta durmaya çalışan!!!Ne kadar daha başarılı olur bilinmez ama ne çok duyguya ifade oluyor...
Herşey çok güzel olacak Zeynepcim...
Farklı deneyimler seni bekliyor hadi bakalım.
aa..hiç kendim için düşünmemiştim..daha var benim vedama, bakalım hayat neler gösterecek bizlere...süpriz olsun o da bu yorumlarımızı okuyanlara :)
çok güzel bir paylaşım olmuş.
teşekkür ederim Mehtap :)
Post a Comment