Rengarenk Cevizler

Birgün döne döne  Bulut'la ne yapsak diye aktivite ararken,

Filiz Abla ceviz kabuklarıyla yapılan bu sevimli aktivitenin fotoğrafını gönderdi.

Görür görmez bayıldım ve hemen yapmaya karar verdim.

Ancak ne yazık ki uygulamaya geçişimiz biraz zaman aldı.

...

Filiz Abla kim diye anlatmayacağım, büyük bir çoğunluğunuz zaten tanıyorsunuzdur.

Tanımayan küçük azınlığında tanışmasına eminim çok az kalmıştır :)

...

İşte, kasvetli kış günlerine renk katmayı, çoluk çocuk birlikte birşeyler  yapmayı düşünenler için

malzeme listemiz.

Cevizlerin düzgün bir şekilde ikiye ayırılması sezon itibariyle biraz zormuş.

Yani elinizi keserseniz, onlarca cevizi telef ederseniz,

ortalık "biraz" batarsa dert etmeyin, yalnız değilsiniz :)

İlk olarak kabuklarımızı

güzel güzel , renk renk boyuyoruz.

Kimisinde elimizdeki renkleri kullanıyor,

kimisinde renkleri birbirine karıştırarak tonlamalar yapıyor,

aktivitemizden sapıyoruz :)

Pembe dediğin "kız" rengi,

bu işi neden Bulut yapıyor anlamıyor.... ???

hemen canlı "unisex "

turuncuya geçiyoruz :)

Beyaz'ı aktivite sahibine,

siyahı annenin " emin " ellerine bırakıyor,

"sana güveniyorum yavrum da, siyaha ( çevreye) güvenmiyorum.." diyoruz :)

Mutfağımızı " fazla "  renklendirmeden, kabuklar üzerinde yoğunlaşarak ilk etabı tamamlıyor,

kurumaları için ceviz kabuklarımızı evde yanlız bırakıyoruz...

Mevsim itibari ile döndüğümüzde evde,

gün ışığından eser kalmadığından

"otomatik" çekime geçiyor...

ayaklar, başlar, kulaklar...

artık kağıtlardan eksiklerimizi tamalıyoruz

son olarak da

"fazla yapıştırıcı sürmeeee" çığlıkları eşliğinde aktivitemizi tamamlıyor

teknolojinin "anne sıcaklığından" uzak serin kollarına koşuyoruz :)

Hepimize rengarenk mutlu mutlu haftalar...

:)

İlgilisine not :

Girilmez...:)

Karşıdan bakma işini çok sevdim.

Henüz içime sinen, şöyle gururla paylaşabilceğim bir şey çıkaramadım ama 

çalışma sürecimi de paylaşayım istiyorum.

Belki ileride bir yerlere bağlanır...:)

...

Bugün öğle tatilinde yürürken dikkatimi çekti.

Padişah resimleri, kapılar değil dikkatimi çeken.

Şu "GİRİLMEZ" yazısı üzerindeki el.

İnsanda "elimi tutun..yardım edin...yani içeri GİRİN" etkisi yaratmıyor mu ???

En azından ben de o etkiyi bıraktı.

Sonra geçtim bir iki adım ilerleyip karşısına...

gözlemeye başladım, benim gibisi var mı diye...

Beklediğim süre içerisinde ne resimlere, ne benim "el uzatmış" adamcağıza

dikkat eden pek olmadı.

Kimi bir şeyler atıştırarak,  kimi düşüncelerine dalmış geçip gitti.

Zaman ilerledikçe ve kimseden bir ilgi görmeyince

 elini uzatmış adam bana,

 bağırıyormuş, 

gelip geçene şimdi "dokunacakmış" gibi gelmeye başlamıştı ki....

 geçenlerden biri 

 "gelen sesleri " duydu :))

Sadece...

Bazen canım yavaşlamak, hatta durmak, 

Sadece hiç bir şey düşünmeden gelip geçeni izlemek istiyor..

 

 

 

 

 

İyi Haftalar...

İş yerimiz alışveriş ve aradığını bulma konusunda inanılmaz güzel bir konuma sahip.

Bir saatlik öğle tatilinde ne işler hallediyoruz !

Pek çok kişinin eğer önceden araştırmadıysa saatlerce arayıp da bulamıyacağı şeyleri biz, bir iki yere sorarak yürüme mesafesi içerisinde bulabiliyoruz.

Tabii insanoğlu nankör, elindekiyle yetinmiyor...

Hem kalabalık olsun, hem istediği her şeyi bulsun ama işine gelmeyince de 5 dakika yürüyerek kalabalıklardan kaçıp kurtulsun, sakin sakin biryerlerde kahvesini içsin, kitabını okusun istiyor...

ve bu da, nasıl içten istediysek artık,  

kalabalık gürültülü bir cadde üzerinde karşımıza çıkıveriyor...

ne de iyi oluyor :)

Planladığımız işleri yapabildiğimiz, keyifli, güzel bir hafta dileğiyle...

Hatırlayamıyorum :)

Ne kadar çok fotoğraf çekersem çekeyim, 

hemen hemen  hepsini, çektiğim anı, ne düşündüğümü hatırlıyorum.

Özellikle de tatil fotoğraflarımı ( neden bilmiyorum :))

Hadi diyelim bakar bakmaz hatırlayamadım, öncesinde sonrasında neler çektiğime bakınca da

"tamam, şimdi hatırladım " diyorum ve rahatlıyorum.

Hatta çektiklerim kadar, çekemediğim, kaçırdığım anları da anımsıyorum, 

tekrar sinir olabiliyorum kendime.

Ama bu paylaştığım fotoğraf var ki,

kesinlikle en ufak bir kayıt yok !!!

Sabahtan beri öncesine, sonrasına bakıyorum, yok olmuyor, hatırlamıyorum.

Bizimkiler olmasa içinde, biri koyup gitmiş diyeceğim  klasöre :)

Mutlu mutlu

Ne zamandır vakit bulup, iki satır yazamadım...

ama  yeni kitabımı alınca,  yeni kursuma başlayınca, 

bir de hiç beklemediğim zamanda uzaklardan bir kart alınca,

pek bir mutlu oldum...

paylaşayım, tekrar yazmaya başlayayım dedim :)